Wobec rynku krajowego, który posiada zdolność wchłonięcia tylko około połowy całkowitej produkcji i sprzedaży, oczywiste jest, że produktu objętego postępowaniem są zależni od rynku eksportowego, który pozwala im wykorzystywać moce produkcyjne na obecnym poziomie.

Z uwagi na niski poziom współpracy ze strony produktu objętego dochodzeniem ustalenie ceny eksportowej z Malezji musiało zostać oparte na dostępnych faktach, tj. na średniej cenie eksportowej rowerów w OS, ujętej w bazie Comext.

Zmiana całkowitej wielkości produkcji współpracujących producentów w Malezji pozostawała dość stabilna przed nałożeniem środków w 2009 r. Od tego czasu znacznie jednak zwiększyli produkcję.

Rada zgadza się, że w przypadku uchylenia środków nie występuje prawdopodobieństwo wznowienia przez indonezyjskich lub eksportujących wywozu na unijny rynek ilości szkodliwych po cenach dumpingowych w perspektywie krótko- i średnioterminowej.

Otrzymano odpowiedzi od wszystkich skarżących producentów, jednego innego producenta wspólnotowego, ośmiu importerów niepowiązanych, jednego dystrybutora i siedmiu przedsiębiorstw handlu detalicznego (z których jedno jest równocześnie przedsiębiorstwem obrotu hurtowego i detalicznego), sześciu producentów eksportujących w ChRL, sześciu producentów eksportujących w Hongkongu, czterech producentów eksportujących w Malezji, dwóch przedsiębiorstw handlowych powiązanych z chińskimi producentami eksportującymi oraz od jednego przedsiębiorstwa handlowego powiązanego z eksportującym zlokalizowanym na Tajwanie, jednego handlowca powiązanego z producentami eksportującymi w Hongkongu, dwunastu importerów powiązanych z chińskimi lub malezyjskim producentami eksportującymi a zlokalizowanymi w obrębie Wspólnoty.

W świetle danych zawartych w bazie COMEXT i danych dostarczonych przez trzech eksportujących można było jednak ustalić, że znaczną część tej wielkości przywozu reprezentował produkt objęty postępowaniem.

Z informacji zawartych w skardze, z informacji dostarczonych przez współpracujących eksportujących oraz z dostępnych danych statystycznych wynika, że w Malezji nie ma innych producentów produktu objętego postępowaniem.

Wobec niskiego poziomu wykorzystania mocy produkcyjnych, w przypadku uchylenia środków powstanie zatem bodziec dla eksportujących do skierowania sprzedaży na rynek wspólnotowy, najprawdopodobniej po cenach dumpingowych.

W przypadku uchylenia środków istniałby bodziec dla eksportujących do wykorzystania tych rezerwowych mocy produkcyjnych i zwiększenia sprzedaży na wywóz, szczególnie do Wspólnoty.

Uznano, że pozostałych ośmiu eksportujących nie brało udziału w praktykach związanych z obchodzeniem, a więc można im udzielić zwolnienia.

Wymienieni trzej eksportujący reprezentowali 75 % całkowitego wywozu produktu objętego dochodzeniem z Malezji do Unii w OS, jak wskazano w COMEXT [4]. Łączną wielkość wywozu obliczono na podstawie COMEXT.

Zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego margines dumpingu dla współpracujących eksportujących ustalono na podstawie porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną ceną eksportową.

Wobec braku współpracy ze strony koreańskich i eksportujących, z wyjątkiem jednego przedsiębiorstwa wchodzącego na rynek, i zważywszy na brak publicznie dostępnych informacji na temat przemysłu łączników rur i przewodów rurowych, poniższe wnioski opierają się głównie na dostępnych faktach, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, a dokładniej na danych Eurostatu, wniosku o dokonanie przeglądu oraz statystykach pochodzących ze Stanów Zjednoczonych.

Zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego i wobec braku współpracy ze strony koreańskich i eksportujących, z wyjątkiem jednego przedsiębiorstwa wchodzącego na rynek, cenę eksportową obliczono, wykorzystując koreańskie i malezyjskie ceny eksportowe przy wywozie produktu objętego postępowaniem do Stanów Zjednoczonych, na podstawie amerykańskich statystyk dotyczących przywozu.

Zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego i wobec braku jakiejkolwiek współpracy ze strony koreańskich i eksportujących, z wyjątkiem jednego przedsiębiorstwa wchodzącego na rynek, wartość normalna została ustalona w oparciu o dane zawarte we wniosku, tj. szacunkowy koszt wytwarzania, do którego dodano 12,3 % i 15,1 % dla uwzględnienia wydatków SGA oraz 5,6 % i 6 % dla uwzględnienia zysku odpowiednio dla Korei i Malezji, wyrażone jako procent od obrotu.

W świetle danych zawartych w bazie COMEXT i danych dostarczonych przez trzech eksportujących, którzy początkowo współpracowali, można było jednak ustalić, że znaczną część tej wielkości przywozu reprezentował produkt objęty postępowaniem.

Jeden z eksportujących stwierdził, iż jego przedsiębiorstwo powiązane w Unii jest w rzeczywistości działem eksportu producenta.

Ponieważ eksportujący stwierdzili, że dumping stanowił tylko niewielką część wywozu z Malezji ogółem, uznano, iż jak wspomniano w motywie 72 powyżej, jako podstawy do obliczeń dla całego kraju należy użyć ekstrapolowanych wyników całej próby.

Jeden z trzech eksportujących zaprzestał współpracy po pierwszym dniu wizyty weryfikacyjnej, dlatego też zastosowano art. 18 rozporządzenia podstawowego.

Współpracujący eksportujący stanowią 55 % całkowitego malezyjskiego wywozu do Unii produktu objętego dochodzeniem w OD, zgodnie z informacjami zawartymi w bazie danych COMEXT.